Ompoling van de Grote Kustweg

Het keizerlijk paleis is vanaf de 8ste eeuw in Kyoto gesitueerd. Het karakterteken kyo zit zowel begrepen in Kyoto (Hoofdstad) als in Tokyo (Oostelijke
Hoofdstad) en het wordt een dubbele betekenis toegekend, namelijk zowel hoofdstad als hofstad. Wanneer de macht in 1868 terugvalt aan de keizer en het hof van Kyoto naar Edo verhuist, is een naamswijziging voor de hoofdstad vanzelfsprekend. In het spraakgebruik fungeert de plaats waar de keizer resideert bovendien als universele oriëntatie. Vóór 1868 spreekt men op bijna hemelse wijze van ‘opwaarts gaan’ wanneer men bedoelde naar Kyoto onderweg te zijn, en sprak men van ‘afdalen’ indien men naar het oosten, richting Edo trok. Tokaido-prentenseries beginnen hun nummering per traditie dan ook in Edo en tellen op richting Kyoto. Een veel profaner reden is dat Edo de metropool is vanwaar de meeste reizigers vertrekken en Nihonbashi, Japanbrug, het officiële nulpunt voor alle wegen in het land is.
Met de verhuizing van de keizer naar Edo wordt Tokyo opeens de plaats waarnaar men ‘opwaarts’ reist. De
ompoling van de Tokaido is inmiddels gemeengoed geworden in de hoofden en de monden van de
Japanners. De nummering en volgorde van deze Tokaido Gaandeweg-serie houdt daar gelijke tred mee, maar voor het gemak is in deze hedendaagse versie de traditionele nummering in een kleiner lettertype naast de nieuwe gezet. Onze tocht begint dus in Kyoto en eindigt in Tokyo.

<<< >>>


 Een hedendaagse visie op de 53 Pleisterplaatsen van de Grote Kustweg
Wandel de Tokaido
Fujieda 33 (23), Hiroshige (kader) & Kunisada (figuren), Dubbel penseel Tokaido-serie, 1854-57. Revolutionair is de wijze waarop de figuren het kader binnenwandelen, een snapshotachtige fotografische oplossing.
Fukuroi 28 (28), Hiroshige, Verticale Tokaido-editie, 1855. Het vliegeren was een religieuze traditie om een goede oogst af te smeken.
projects