De Tokaido of Grote Kustweg was eeuwenlang de belangrijkste verkeersader van Japan. De weg verbond keizerlijk Kyoto oostwaarts met wereldlijk Edo, het huidige Tokyo, een afstand van 500 kilometer. In de 17de eeuw projecteert het militaire bewind 53 poststations aan deze route, wat reizen aangenamer maakt maar tegelijk streng reguleert. De etappeplaatsen ontwikkelen zich tot eigenzinnige oorden die voor kunstenaars een onuitputtelijke inspiratiebron vormen. Tientallen prentenseries, houtsneden, worden vervaardigd als beeldend commentaar op de plaatsen aan de route; ze dienen de gewone reiziger als souvenier en als herinnering
aan de doorstane ontberingen.
In de tweede helft van de 19de eeuw verandert Japan rigoreus van een middeleeuwse samenleving in een
moderne staat, de aanleg van spoorwegen maakt de Grote Kustweg spoedig overbodig. Op landkaarten resteert het tracé als grillig getekende lijn, in tientallen boeken en op honderden prenten als levendige route. In de geest van elke Japanner blijft de Tokaido een bestaand traject.
Toeristen wekken de weg tenslotte uit een winterslaap van 150 jaar en geven hem een nieuwe bestemming.
Zo is de cirkel zo goed als rond, de wedergeboorte een feit: van functionele verbindingsweg tot bron voor
reisgedachten naar doel voor vrijetijdsbesteding.

>>>